جابه جاییِ مناطقِ اقلیمی کوپن-گایگردر فلاتِ بلوچستانِ پاکستان و چالش هایِ بالقوه آن بر ایران

سیستم های طبقه بندی اقلیم، ابزارهای مهم برای درک مشخصه های اقلیم یک منطقه می باشند. هدف اصلی این طبقه بندی ها، تعیین انواع مُدهای اقلیم و یافتن شباهت ها و تمایز وتغییرپذیری در الگوهای اقلیم می باشد.مناطق اقلیمی در معرض تهدیدات ناشی از گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم قرار دارند. این بررسی، با هدف ارزیابی جابه جایی احتمالی مرزهای اقلیم در فلات بلوچستان پاکستان و اثرات بالقوه آن بر ایران بر پایه روش بهبود یافته کوپن-گایگر انجام گرفته است.داده های مقیاس ماهانه بارش و دما در دوره 2017-1900 از پایگاه داده دانشگاه دلاور اساس این پژوهش را شکل می دهند. نتایج طبقه بندی، بیانگر حاکمیت اقلیم های بیابانی گرم و سرددر منطقه مورد مطالعه می باشد.گستره اقلیم بیابانی گرم، مناطق جنوبی و غربی می باشد. در حالی که، اقلیم بیابانی سرد، در مناطق شمالی و غربی نمود دارد. در دهه های اخیر، دامنه اقلیم بیابانی سرد به طور محسوس کاهش داشته و از حدود 65-55 به حدود 55-50 درصد رسیده است. در مقابل، دامنه اقلیم بیابانی گرمدر پاسخ به این شرایط، افزایش و از حدود 45-35 به حدود 50-45 درصد رسیده است. بنابراین، دامنه اقلیم بیابانی گرم در دهه های اخیر با روند افزایشی سبب محدود شدن اقلیم بیابانی سرد گردیده  و پیش بینی می شود این شرایط در آینده نیز تداوم داشته باشد. این شرایط سبب کاهش کیفیت محیط و منابع به ویژه در سرزمین های همجوار با ایران گردیده و می تواند چالش های مهم از قبیل مهاجرت های اقلیمی ، امنیت مرز و سلامت در برداشته باشد.نتایج این بررسی می تواند سهم قابل توجهی در اتخاذ سیاست های آینده نگرانه برای رویارویی با اثرات و چالش های تغییراقلیم منطقه موردمطالعه بر روی مناطق مرزی ایران ایفا کند.